Elke dag maakt ons een stukje ouder. Dat geldt zelfs voor elke seconde, maar dat terzijde. Met elk stukje dat we ouder worden, komen risico’s mee. Niet per se risico’s die bij het ouder worden horen (dat ook), maar ook risico’s die gewoon aanwezig zijn en dat altijd al zijn geweest. We maken je graag op bepaalde risico’s attent omdat dit je in staat stelt beter om te gaan met die risico’s in het geval ze zich ooit voordoen. Zo geldt dit in deze blog voor urineverlies. Dit is iets vervelends voor veel mensen, maar het komt toch best vaak voor. Daarom besteden we in het eerste deel van de blog aandacht aan de oorzaken van het verlies van urine, maar zullen we ook ingaan op de manieren om dit te behandelen of managen.
Urineverlies; aandoeningen
We willen eerst even beginnen met het benadrukken dat we niet alle oorzaken van urineverlies kunnen benoemen, maar we doen ons best. Zo kunnen aandoeningen een rol spelen bij de oorzaak hiervan. Functionele incontinentie heeft bijvoorbeeld betrekking op situaties waarin fysieke of mentale beperkingen het gebruik van het toilet bemoeilijken. Dit kan voorkomen bij ouderen of mensen met mobiliteitsproblemen. Ook neurologische en chronische aandoeningen kunnen hier een rol in spelen.
Denk daarbij bijvoorbeeld aan Parkinson of MS. Bovendien moeten sommige aandoeningen, ook al hebben die op zichzelf niets te maken met het verlies van urine, worden behandeld met medicijnen die hiertoe leiden. Er zijn natuurlijk tal van aandoeningen die het verlies van urine ten gevolge hebben, dus denk niet dat dit een uitputtende lijst is.
Andere oorzaken van urineverlies
Er zijn nog talloze andere oorzaken van het verlies van urine. Zo bestaat er stressincontinentie. Dit treedt op wanneer er druk wordt uitgeoefend op de blaas en de sluitspieren van de urinebuis onvoldoende werken om urineverlies te voorkomen. Hoesten, niezen, lachen, tillen en sporten kunnen leiden tot onvrijwillig urineverlies bij mensen met deze aandoening. Ook een overactieve blaas, dit veroorzaakt aandrangsincontinentie, is plotselinge en sterke aandrang om te plassen, gevolgd door lekkage. Deze aandrang is moeilijk te beheersen en kan optreden zonder waarschuwing. Vervolgens bestaat er ook nog gemengde incontinentie. Dit is een combinatie van stress- en aandrangsincontinentie. Het overvol lopen van de blaas, hormonale veranderingen bij vrouwen en obstructie kunnen daarnaast ook oorzaken van urineverlies zijn.
Behandelen en beheren
Er zijn verschillende dingen die je kunt doen om urineverlies tot een minimum te beperken, het te voorkomen of te verhelpen. Het zijn (niet allemaal) dingen die gegarandeerd werken, maar een poging wagen kan nooit kwaad. Zo kun je beginnen met zogeheten Kegeloefeningen. Dit zijn oefeningen waarbij je de bekkenbodemspieren traint. Dit zal ervoor zorgen dat je bekkenbodemspieren beter in staat zijn de sluitspieren van de urinebuis te ondersteunen. Daarnaast kun je kijken naar medicijnen of chirurgie. Dit zijn echter alleen opties in bepaalde gevallen, dus bespreek dit zeker met je arts. Ook het gebruik van incontinentiemateriaal en het maken van aanpassingen in je levensstijl kunnen opties voor je zijn.